Tineke in Zuid - Afrika

’t Is nu maandagochtend 10 uur en ik ben alweer uren terug in P.E. De was hangt alweer aan de lijn.
Om 7 uur zat ik al in het vliegtuig. Mijn ontbijt op het vliegveld bestond uit een muffin met cappucino. Bij mijn aankomst in P.E. ging ik eerst naar de car-rental om de auto op te halen. Je gelooft het niet maar ik werd begroet met een enthousiast: hello, are you back already from Cape Town? Hieraan zie je hoe klein P.E. is…..of…..
Het waren mooie dagen in Kaapstad. We hebben veel gezien en waren van ’s morgens tot ’s avonds op pad.

Altona Lodge in Cape Town

Ik zal hier een kort verslag schrijven.
Vorige week dinsdag was mijn eerste dag. De auto stond klaar, weer dezelfde, nu moet ik het goed zeggen, chevrolet in grijs. Ik reed er zo in weg. De radio stond zelfs op dezelfde zender. Handig hoor!
Ik ben maar meteen naar mijn verblijf gereden. Prima te vinden, geen enkel probleem. Dat had ik zes weken geleden niet durven denken!

’s Middags ben ik meteen naar het centrum Waterfront gelopen. 20 minuten vanaf het verblijf. V en A Waterfront is een zeer modern nieuw centrum.Je waant je een beetje in een soort van pretpark.

 

De volgende dag heb ik een wandeling in een park gemaakt en daarna reed ik met de auto naar het centrum om het oudste gebouw van Zuid Afrika  het “castle of good hope” te bezoeken. Natuurlijk gebouwd voor een Nederlander: Jan van Riebeeck in 1679. Het kasteel was gedurende 150 jaar het hart van de regering van Zuid Afrika.

 

 

 

Lang geleden meegenomen vanuit Nederland. Hoop dat de tekst te lezen is.

Later op de middag ben ik naar het vliegveld gegaan om Jacomijn op te halen.

Jacomijn bracht een kaart voor me mee van Wence, mijn kleinzoon van zes die nu net in groep 3 zit en dus schrijven kan.
Prachtig, of niet dan?

 

De volgende dag, donderdag, gingen we naar Stellenbos. Een prachtige plaats waar het weer niet al te denderend was. Beetje regen en koude wind.

 

 

Stellenbos is gesticht door de Nederlander Simon van der Stel die ook Simonstown gesticht heeft en beide plaatsen vervolgens naar zichzelf noemde.
Stellenbos is een bezoek meer dan waard: wat een prachtig dorpsbeeld, alles wit.

’s Middags zijn we doorgereden naar Hermanus. Daar zouden walvissen te zien zijn. Jacomijn wou daar heel graag naar toe en ik natuurlijk ook.
Onderweg even aangelegd bij Betty’s bay om de penguins te bewonderen.

 

Toen we na een lange tocht in Hermanus aankwamen zagen we veel mensen bij de kust met fototoestellen. Dat kon maar één ding betekenen: walvissen.
We gingen bij de anderen staan en hoorden al gauw dat er walvissen gespot waren. Geduld! Ja hoor, na ongeveer een half uur zag ik iets in het water….walvis? Ja! Het was er één. Later zagen we er meer.

 

Vrijdag: Robbeneiland.
Om half negen meldden we ons bij de boot. Drie kwartier varen voor je er bent.
We werden in een bus rondgereden over het eiland.
Als laatste bezochten we de gevangenis waar we rondgeleid werden door een ex-gevangene. Natuurlijk wierpen we een blik in de cel van Mandela. Indrukwekkend.

’s Middags kochten we een kaartje voor twee dagen met de hop on hop off-bus,  inbegrepen een kaartje voor de Tafelberg. Dat werkt voortreffelijk. We konden bijna zo doorlopen de kabelbaan in. In één bak kunnen zo’n 65 mensen tegelijk naar boven…dus dat gaat snel. De mensen die nog een kaartje moesten kopen hadden een wachttijd van zo’n 2 uur. Vreselijk.
Het weer was helder dus we hadden een prachtig uitzicht over de stad.

 

Die avond hebben we gegeten bij het Afrika café. Je hoeft niet na te denken over je bestelling want je krijgt allemaal hetzelfde. En, als je zo verwend bent dat je elke dag in een restaurant eet dan is dat wel heel fijn, niet nadenken en toch lekker eten.

 

 

Vrijdag: weer een dag met de bus door de stad. Nu hebben we ook een wandeling gemaakt door de oude stad. Cape Town heeft een prachtig centrum: mooie parken, aangelegd door Nederlanders, mooie regeringsgebouwen….ook minder mooie dingen zoals de geschiedenis van district six.  Een zwarte wijk die door de regering wit werd verklaard en dus ontruimd moest worden. Dit gebeurde in de zestiger jaren. Een dramatische gebeurtenis voor de stad. Er is een museum ingericht om de herinnering aan die wijk en die gebeurtenis levendig te houden.

 

De zondag vond ik wel een hoogtepunt van deze dagen: Kaap de Goede hoop.
De historische plek ligt in een natuurreservaat. Het werd een prachtige tocht maar er moest ook gewerkt worden….de lange klim- wandeling naar de vuurtoren. Als je de hele dag in de auto zit is dat best goed, natuurlijk….niks te klagen…..Dit punt heet Cape point.

Daarna naar de plek: Kaap de goede hoop. Een historische plek. Er zijn op deze plek door de jaren heen ook veel schepen vergaan. Ik kan me er alles bij voorstellen want het waait er ontzettend.
Port Elizabeth wordt de Windy City genoemd maar het is hier windstil vergeleken met kaapstad en kaap de goede hoop.

Dit is een beknopt verslag van de dagen in Kaapstad: geweldig de moeite waard!