Een tijdje geleden had ik hier in P E iets gelezen over zendeling Johannes van der Kemp (1747-1811)
Dat was een interessant levensverhaal. Er is hier o.a. een kerk naar hem genoemd en een kloof.
Van der Kemp ging naar Afrika na een dramatisch bootongeluk waarbij zijn vrouw en twee kinderen omkwamen.
Hij keerde zich toen al tegen de slavernij en was natuurlijk niet geliefd bij de boeren.
Bethelsdorp, de township waar ik deze weken werkte, is gesticht door Van der Kemp.
Wat zou ik graag deze kerk bezoeken.
Zaterdagmiddag zijn Janny ik op zoek gegaan. Toen we bij de kerk kwamen, waren ze druk bezig deze te versieren.
De volgende dag zouden er jonge mensen aangenomen worden.
Daar wilden we naar toe. De volgende dag, zondag, waren we al op tijd bij de kerk. We hoorden het vrolijke gezang al vanaf het moment waarop we uit de auto stapten. Er stond een koor buiten te zingen….gewoon te zingen…en het klonk prachtig.
In de kerk was het al behoorlijk vol. We gingen achterin zitten, Als enige blanken in de hele kerk.
Iedereen was feestelijk gekleed, veel vrouwen met hoeden en mannen in nette pakken.
Er werd volop gezongen.
Het seniorenkoor
Op een gegeven moment werd het stil. De deuren gingen dicht en iedereen wachtte. Toen werd er door de groep die belijdenis ging doen aan de deur geklopt, gebonsd. De deur werd geopend en de groep vroeg of ze binnen mochten komen omdat ze graag bij de kerk wilden horen.
Wat een mooi moment. Ontroerend.
Toen kwamen ze binnen, de één nog mooier gekleed dan de ander. En de één nog op hogere naaldhakken dan de ander…
In de dienst werd door de dominee Afrikaans en Engels gesproken, gewoon door elkaar en afwisselend. Zo staat het ook in de orde van dienst, die erg op onze orde van dienst lijkt.
Na doop en belijdenis werd het avondmaal gevierd. In alle kerken hier, tenminste in de diensten die ik meegemaakt heb, gaat er een schaal met brood rond en een soort van dienblad met heel veel kleine (plastic) glaasjes. (die hangen in gaatjes zoals je bij ons wel ziet met bierglazen…:-)
Ondertussen werd er natuurlijk volop gezongen. Ik begrijp niet hoe dat kan. Alles wordt drie of vierstemmig gezongen en iedereen kan dat gewoon. Ik hoorde tenoren en bassen en alten om me heen. Ze zingen maar door….en als ze denken dat de dominee verder wil dan houdt het zomaar op.
Maar….de dominee vond dat ze nog wel even door konden gaan en hij begon het refrein weer te neuriën en zonder een woord begint iedereen weer te zingen…..
Wat en belevenis.
Daarna de preek, die ook afwisselend in het Afrikaans en soms in het Engels gehouden werd. Iedereen laat luid en duidelijk weten dat hij of zij het er mee eens is. Als het even stil is dan vraagt de dominee: are you with me??? Natuurlijk antwoordt iedereen op die vraag.
Een paar keer vroeg hij dat: zijn jullie er nog? Luister je nog wel? Je dwaalt dan ook echt niet af met je gedachten.
Op een gegeven moment vroeg hij of ze er amen op konden zeggen. Natuurlijk..luid klonk overal amen op zijn vraag en hij ging weer door.
De dienst duurde ongeveer twee uur maar verveelde geen moment. Kinderen en volwassenen liepen in en uit. Baby’s zaten op de arm van vader of moeder. Het ging allemaal heel natuurlijk.
Na afloop werd ons van alles verteld over van der Kemp en over het kleine huisje achter de kerk waar dr Livingstone nog een tijdje gewoond heeft.
Ook lieten ze ons de bijbel van Van der Kemp zien die daar nog steeds ligt.
Van der Kemp is getrouwd met een jong meisje uit die omgeving en ze kregen vier kinderen. Na een paar jaar is hij al overleden, 1811.
Wat een bijzondere zondag, één om nooit meer te vergeten.
3 november 2014 at 17:08
Mooi!!
3 november 2014 at 19:49
Jacomijn
dank
mam
3 november 2014 at 17:20
Prachtig!
3 november 2014 at 19:49
Margreet
dank
tT
3 november 2014 at 17:27
Wat een beleving en wat geweldig om zo’n kerkdienst mee te mogen maken!
3 november 2014 at 19:50
Hannie
dank je wel.
Nieuwtje: je kaart is vandaag aangekomen. Dank je wel . Doet me goed
Tineke
3 november 2014 at 17:41
Prachtig, dit vergeet je nooit meer!
3 november 2014 at 19:51
Everdien
nee…nooit meer
dank
Tineke
3 november 2014 at 18:42
Hai Tineke, wat een emotionele dienst moet dat zijn geweest voor jullie. Ik zit het hier al met kippenvel te lezen en dan te bedenken dat jullie daarbij waren!!! WHOW…….wat een belevenis. Kan me voorstellen dat je dit nooit weer zal vergeten. En dan het levensverhaal van Johannes van der Kemp. Wat interessant allemaal. Wens je nog waardevolle dagen daar en straks een veilige thuiskomst. Liefs van Ineke
3 november 2014 at 19:52
Ineke,
dank je wel
Tineke
3 november 2014 at 19:07
Het was de mooiste kerkdienst die ik totnutoe heb meegemaakt in Zuid-Afrika; echt geweldig. Wat een vrolijkheid en dankbaarheid
3 november 2014 at 19:52
Janny, dat hebben we dan maar mooi samen beleefd
Tineke
3 november 2014 at 23:14
Wat een bijzondere belevenis en heel mooi om te lezen. Ogen en oren te kort waarschijnlijk.
4 november 2014 at 15:42
Johanna,
dat was het
dank
Tineke
4 november 2014 at 19:08
Indrukwekkend om te lezen! Mooi dat je dat met ons wilt delen!
4 november 2014 at 19:52
Henk, ik ben blij dat het een beetje overkomt….
dank
Tineke
4 november 2014 at 19:17
Schitterend! We beleven het zo een beetje mee hier.
4 november 2014 at 19:53
Adrie, net als ik tegen Henk zei: ik ben blij dat het een beetje overkomt. Zoiets maak ik één keer in mijn leven mee.
Tineke