Nou, de week in m’n eentje is gelukkig goed verlopen, al is het wel kaal om hier helemaal in alleen in huis te zijn. Je fietst niet zomaar even een rondje….
In de winkel spreek je geen andere, in ieder geval geen bekende mensen.
Dus het is echt wel stil.
Maar ik ben een paar keer uitgenodigd voor een etentje, en ik had ook mensen hier uitgenodigd om te komen eten. Nou dan ben je wel even druk hoor. Dat was goed en gezellig.
De mensen die hier voor langere tijd zijn, of permanent, kijken wel om naar anderen…..
Zaterdagavond ben ik met enkele mensen naar de film geweest. Een beroemde film: de Revenant, hoofdrol Leonardo di Caprio. Wat een heftige film. Als je de trailer bekijkt op youtube zie je al heel veel.
Zondagmorgen zijn we naar de “Van der Kemp”kerk geweest. Een coloured kerk. Ze spreken afrikaans en ook zo nu en dan engels.
Het was oogsfees. Ja, zonder de t erin. Er lagen allemaal zakken met fruit en groente voorin de kerk en kinderen van de zondagsschool, ja zo heet dat hier ook, brachten broden mee.
Toen we aankwamen zaten Janny met haar zussen en vriendin al op de voorste rij. Zij waren die ochtend al vroeg vertrokken van hun vakantieadres om de dienst te bezoeken.
Wat een welkom kregen we daar. Handen schudden en we werden toegezongen door de mensen. Prachtig.
Vorig jaar was ik er ook en de meeste indruk maakte het zingen op mij. Geweldig. Nu weer.
Er is geen orgel o.i.d. Hoeft ook niet. Als het stil is b.v. voor de dienst begint iemand te zingen en iedereen doet mee, tweestemmig, driestemmig, altijd prachtig. En wat mij dan weer erg opvalt is dat ze altijd op een mooie toonhoogte beginnen. Als men bij ons zonder begeleiding begint te zingen dan is het meestal een laag gebrom…zelfs met kinderen die toch alleen maar hoog kunnen zingen.
Het is hier een aangeboren talent….
’s Middags ben ik met een zus van Janny en de vriendin, allebei Hanneke geheten, naar safaripark Schotia geweest. Dat is erg leuk.
Dieren gezien, lekker bij het kampvuur gezeten met gitaarmuziek en zang en in het donker weer terug met schijnwerpers om wild te spotten. Een latertje: half elf weer thuis.
Ik heb haast geen foto’s gemaakt omdat mijn fototoestel weigerde. Gisteren heb ik een nieuwe batterij gekocht en…hij doet het weer, gelukkig. Ik heb wel foto’s met mijn tel gemaakt maar die krijg ik er niet af en ik kan ze mezelf niet mailen zoals ik meestal deed. Raadsel. Jammer.
Nu mijn werk:
Deze week zijn de scholen weer begonnen maar wij kunnen er nog niet aan het werk. Ik kan me dat wel voorstellen. Als je na de grote vakantie weer begint dan moet je er toch niet aan denken dat er dan meteen vrijwilligers voor de deur staan die willen helpen. Je moet eerst zelf de boel weer op de rit krijgen en daarna zijn we vast welkom.
Dus mijn berichtgeving valt deze keer wat tegen. De zwemlessen heb ik al afgezegd en de kinderen zijn niet meer bij de opvang maar op school. Tja, wat zal ik er verder van zeggen?
Ik kan nog een paar foto’s laten zien die ik in het zwembad gemaakt heb van de bordjes die daar hangen. Vond ik wel leuk.
Een paar bordjes met leuke Afrikaanse teksten.
Je ziet dat alles tweetalig is. De kinderen groeien hier echt tweetalig op. Engels naast Afrikaans, of Engels naast Xhosa.
Nou, dit was even een bericht uit Zuid-Afrika.
Jullie hebben een lekker wintertje zie ik en lees ik op facebook.
Dat is toch ook wel fijn, of niet dan? Maar een elfstedentocht zit er geloof ik niet in. Gelukkig voor mij want ik was al bang dat ik die zou missen.
Ik wens jullie allemaal een fijne week en ik hoop volgende week iets over mijn werk op school te vertellen.
16 februari 2016 at 13:17
Goedemiddag Tineke,
Wat een verhaal alweer zeg, gelukkig kun je dan waarschijnlijk toch nog wel datgene doen waarvoor je bent gekomen.
Wij zijn momenteel in Zwitserland, in het huis van onze Marianne. Helaas is het in Nederland nu kouder dan hier, maar we vermaken ons wel hoor. Gaan straks met David, onze kleinzoon, naar Luzern en morgen naar de bergen in Melchsee Frutt. Wandelen en wellicht een afdaling met slee maken van zo’n 8 km!!
Marianne is met de jongste in Boston V.S. bij haar man die daar 3 maand voor zijn werk moet zijn en waar het nu enorm koud is.
24 febr. hopen we weer thuis te zijn en weer bij Vocal te zingen.
Hartelijke groet van Everdien.
17 februari 2016 at 20:19
Ha Everdien
Dank voor je reactie.
Ik wens jullie veel plezier in Zwitserland bij de kleinkinderen. en een goede terugreis, natuurlijk.
groeten, ook aan Henk
Tineke
16 februari 2016 at 14:41
Hoi Tineke, echt wel een lange informatieve mail. Wat een belevenis in Schotia park, ik zou er best bij willen zijn. Altijd leuk om Afrikaans te lese..
Ben benieuwd naar de volgende berichten. Hartelijke groeten uit zonnig Beuningen!
17 februari 2016 at 20:21
Ineke,
baie dankie voor jouw reactie.
fijn te lees,
jij gaat baie geniet van de winter
en ik van de somer.
Tineke
16 februari 2016 at 20:43
Ha Tineke,wat leuk weer om je verhaal te lezen ,wat je allemaal meemaakt,geweldig in die kerk hoe jullie werden toegezongen,en dat men dan ook spontaan gaat zingen,lijkt mij fantastisch om dat een keer mee te maken!
Ook dat wildpark,mooi hoor,je maakt mooie ,leuke en bijzondere dingen mee super! En die teksten op die bordjes,wat leuk is dat toch,dat zuid Afrikaans!
Heel veel plezier nog !
17 februari 2016 at 20:24
Ernie
dank je wel voor het meelezen en je reactie.
Ja, de kerk en het zingen daar is wel één van de heel bijzondere dingen om mee te maken, zo echt Afrikaans.
Soms denk ik, hadden we maar een heel klein beetje van dat enthousiasme en die swung.
maar ja…wij doen het met ons stijvere lijf ,maar we genieten ook.
fijne dagen
Tineke
16 februari 2016 at 20:46
Misschien dus volgende week aan de slag met het werk waarvoor je gekomen bent, ik hoop het voor je.
Ik kan me nu, na de Afrikareis , heel goed voorstellen dat zo’n safari een geweldige ervaring is. Ook in het donker op de terugreis nog dieren gespot?
Veel plezier nog.
17 februari 2016 at 20:38
Adrie,
op de terugweg in het donker hebben we vooral bokkies gezien. ik dacht elke keer aan bokie, bokkie bokkie bè. enz.haha
Ik zal dat toch eens met de kleinkinderen zingen,,,zo leuk…
We zagen een paar nyala’s, mannetjes. prachtige dieren.
Ik hoop echt dat ik volgende week kan beginnen en dan al gauw weer eindigen….snik…Deze week heb ik een vakantiegevoel maar vrijdag ga ik een paar projecten bezoeken in de township. Gelukkig.
succes met alles .
Tineke
16 februari 2016 at 21:05
Hoi tT,
Leuk om de verhalen te lezen vanuit het bijzondere Afrika. Hopelijk kun je vanaf volgende week weer met jouw juf-skills aan de slag! Toevallig, morgen ga ik naar The Revenant, ben benieuwd!
Groetjes Adelien
17 februari 2016 at 20:26
Adelien
dank voor je reactie.
Veel plezier bij de film, nou ja, als je het plezier kunt noemen.
die ene scene met dat paard vond ik wel heel apart, heel gruwelijk maar ook mooi. Als je hem gezien hebt weet je welke ik bedoel.Ik hoor het graag van je.
tTineke
16 februari 2016 at 22:13
Leuk die tweetalige borden!
En weer naar Schotia geweest? Daar waren wij toch ook? Leuk!
Fijn dat je camera het weer doet. Je mag van mij wel meer foto’s delen 🙂
Ook leuk om de alledaagse dingen te zien…zoals die borden 🙂
17 februari 2016 at 20:28
Ha Jacomijn
Ik was welblij dat ik die foto’s in het zwembad gemaakt had anders had ik haast geen foto’s gehad want die kerk en die zebra waren van vorig jaar…wel dezelfde kerk maar waarschijnlijk niet dezelfde zebra…..:-)
Ja,ik zal proberen wat meer foto’s te maken en te laten zien.
liefs
mam
16 februari 2016 at 23:01
Super om te lezen al jou avonturen daar in Zuid Afrika!
Mooie tijd nog!
Groetjes Mathilde
17 februari 2016 at 20:29
Dank je Mathilde.
Geniet maar van de winter, dan doe ik het van de zomer.
Tineke
17 februari 2016 at 17:30
Hai Tineke,
Zo eindelijk kom ik even aan het mailen toe. Het was hier nogal nat in huis een waterleiding kapot, het water kwam zo uit het plafond in de keuken binnen, je weet niet waar je grijpen moet om iets droog eruit te halen. Later waren ze buiten met de afwatering bezig liep de rioolprut terug het huis in, de douche beneden waar ik dozen en keramiek had opgeslagen stonden in de prut te soppen, nou ik kon de lol wel op. Nu veertien dagen verder is het meeste weer droog, heb ik mijn keramiek kunnen drogen (gelukkig) en kunnen we weer in een droge keuken eten. Maar vergeleken bij jou in Africa is dit natuurlijk peanuts, daar zitten de mensen iedere dag in de “shit” en leven ze op de afvalbelt, ja dan mag ik niet mopperen.
Jouw verhalen lees ik met veel plezier, je geniet, en maakt weer het nodige mee, en dat is ook het mooie van alles, je bent weer ervaringen rijker. Een weekje alleen zijn; je hebt er een goede draai aan gegeven, lekker eten met andere mensen, en verstandig dat je niet alleen op pad gaat naar plekken waar dat niet vertrouwd is. Hier is het een klein beetje winter, vannacht was het min 8, ja op het platte land is het altijd wat frisser, aan het eind van deze week gaan de temperaturen weer omhoog gelukkig, ja geef mij maar het voorjaar, daar krijg ik
zo zachtjes aan wel zin in. Vanavond weer Voc. Devotie, dan denk ik aan jou in de Van de Kemp kerk, een beetje meer swing zou bij VD ook niet misstaan, maar voor dat ritme gevoel moet je toch een beetje zuidelijk bloed in je hebben, (ach je kan ook niet alles hebben) zingen kunnen we wel met elkaar en daar hebben we ook nog eens een keer plezier in, wat wil je nog meer!!
Zo Tineke, heb je weer even wat te lezen, ik hoop dat jij je nog nuttig kunt maken de laatste weken van jouw verblijf in PE, en we horen graag weer iets van je.
Hartelijke groet van me, liefs Ymke.
17 februari 2016 at 20:34
Ha Ymke
Wat maak je wat mee! Vreselijk! Ja, hier is het natuurlijk heel anders, maar dat kun je niet vergelijken. Jij voelt je eigen ellende. Gelukkig dat het allemaal weer een beetje redelijk gaat. Succes hoor met de hele boel.
Help je ook nog met de registratie in het museum? Dat is vast wel een gezellige afwisseling.
Als ik dit schrijf zijn jullie net klaar met zingen. Hopelijk heeft het je goed gedaan.
dank voor je reactie hoor.
groetjes
Tineke
17 februari 2016 at 23:43
Hai Tineke,
Ja ik ben weer thuis, heerlijk gerepeteerd. En ja ik help ook nog registreren in het museum, genoeg te doen en genoeg afleiding. Nu een glaasje wijn en blokje kaas erbij en dan duik ik onder het dekbed morgen is er weer een dag, en morgenavond bloemschikken, zoals je leest, ik wissel de minder leuke dingen af met hele leuke.
Ik houd het nu kort, henig an met alles, liefs Ymke.